ชื่อการค้า (Brand name หรือ Trade name) แล้วแต่บริษัทที่ผลิตจะตั้ง ชื่อนี้ผู้บริโภคจำเป็นต้องระวัง เพราะหลายครั้งที่กินยาต่างชื่อการค้า แต่เป็นยาชื่อสามัญเดียวกัน อาจได้รับยาซ้ำซ้อน จนเกิดพิษจากยาได้
ชื่อสามัญ (Generic name หรือ Officail name) ชื่อนี้เป็นชื่อที่เป็นข้อบังคับทางกฎหมาย เป็นชื่อสากลของยา ซึ่งแสดงถึงสารออกฤทธิ์ในผลิตภัณฑ์ยา โดยทั่วไปมักจะเรียกเป็นชื่อเรียกมาตรฐานที่องค์กรอนามัยโลกกำหนด
ชื่อทางเคมี (Chemical names) เป็นชื่อทางวิทยาศาสตร์ที่มักตั้งตามโครงสร้างเคมีของยา
ยาไดฟลูคอร์โทโลน (Diflucortolone หรือ Diflucortolone valerate) เป็นสารประเภทคอร์ติโคสเตียรอยด์ (Corticosteriod) มีรูปแบบผลิตภัณฑ์เป็นยาทาภายนอกในรูปแบบยาครีมและขี้ผึ้ง รู้จักกันในชื่อการค้าว่า Nerisone ยาไดฟลูคอร์โทโลนจะกดการอักเสบและการแพ้ของผิวหนังเช่น อาการแสบคัน อาการปวด รวมถึงช่วยป้องกันมิให้พื้นที่การอักเสบบนผิวหนังขยายออกเป็นบริเวณกว้างอีกด้วย ตัวยาสามารถแทรกซึมผ่านผิวหนังและกระจายไปสู่เนื้อเยื่อของอวัยวะในร่างกายได้ทั้งนี้ขึ้นกับปริมาณยาที่ทาลงบนผิวหนัง, พื้นที่ของผิวหนังที่มีการทายา, ระยะเวลาที่ผิวหนังสัมผัสยา, รวมถึงส่วนประกอบในสูตรตำรับยาก็มีผลต่อการดูดซึมตัวยาดังกล่าว ร่างกายต้องใช้เวลาประมาณ 4 – 5 ชั่วโมงเพื่อกำจัดยานี้ในกระแสเลือดทิ้งไปกับปัสสาวะและอุจจาระ
เกิดจากเชื้อรากลุ่มเดอร์มาโตไฟต์ (Dermatophytes) สามารถติดต่อได้ง่าย หากไปสัมผัสกับคนที่เป็นโรคนี้ หรือไปใช้ของใช้ของคนที่เป็นโรคนี้ก็มีโอกาสติดโรคมาได้ สัตว์เลี้ยงในบ้านอย่างสุนัข แมว ก็อาจนำโรคนี้มาให้ได้ เพราะคนที่เลี้ยงมักจะคลุกคลีกอดอุ้มสัตว์เลี้ยงเหล่านี้เป็นเรื่องปกติ บางทีไปรับมาจากร้านตัดผม ร้านเสริมสวยโดยไม่รู้ตัวก็มี เนื่องจากติดต่อได้ง่ายจึงพบ โรคกลาก ได้ในคนทุกเพศทุกวัย แต่จะพบบ่อยในเด็ก คนที่มีเหงื่อออกมาก หรือผิวหนังอับชื้นง่าย มากกว่ากลุ่มอื่น
ยาเทอร์บินาฟีน (Terbinafine) เป็นยาต่อต้านเชื้อรา ทางคลินิกนำมารักษาการติดเชื้อราตามร่างกายเช่น หนังศีรษะ ผิวหนังตามร่างกาย ที่ขาหนีบ เท้า นิ้ว เล็บมือ เล็บเท้า ผู้ที่จะสั่งจ่ายยานี้ควรต้องเป็นแพทย์ผู้รักษาเท่านั้น
รูปแบบยาแผนปัจจุบันของยาเทอร์บินาฟีนจะเป็นยาชนิดรับประทานและยาทาเฉพาะที่ เมื่อรับประทานตัวยาสามารถถูกดูดซึมจากระบบทางเดินอาหารและกระจายตัวเข้าสู่กระแสเลือดได้ประมาณ 40% โดยประมาณ และจะเข้าจับกับพลาสมาโปรตีนได้มากกว่า 99% ตับจะเป็นอวัยวะที่คอยทำลายโครงสร้างของยานี้อย่างต่อเนื่อง ร่างกายต้องใช้เวลาประมาณ 7 – 36 ชั่วโมงในการกำจัดยานี้ออกจากกระแสเลือด 50% โดยผ่านทิ้งไปกับปัสสาวะ
Ciprofloxacin (ไซโปรฟลอกซาซิน) เป็นยาปฏิชีวนะกลุ่มควิโนโลน (Quinolones) ที่ช่วยรักษาหรือป้องกันการติดเชื้อแบคทีเรียบางชนิด เช่น การติดเชื้อทางเดินหายใจ ทางเดินปัสสาวะอักเสบ ต่อมลูกหมากติดเชื้อ โรคหนองใน ปอมบวม โรคแอนแทรกซ์ รวมไปถึงการติดเชื้อที่ผิวหนัง กระดูก ข้อต่อ และช่องท้อง โดยกลไกการออกฤทธิ์ของยาจะเข้าไปยับยั้งการเจริญเติบโตและฆ่าเชื้อแบคทีเรีย แต่ไม่มีผลต่อการรักษาเชื้อไวรัส
คลินดามัยซิน (Clindamycin) เป็นยาปฏิชีวนะที่ใช้รักษาการติดเชื้อแบคทีเรีย และยับยั้งการเจริญเติบโตของเชื้อแบคทีเรียในร่างกาย มักใช้รักษาสิวอักเสบ ผิวหนังอักเสบ การติดเชื้อในข้อต่อกระดูก ระบบทางเดินหายใจ ช่องปาก ช่องท้อง หรือรักษาแบคทีเรียในช่องคลอด เป็นต้น อาจใช้เป็นยารักษาเพียงอย่างเดียว ใช้ควบคู่กับยาปฏิชีวนะตัวอื่น หรือใช้เมื่อใช้ยาตัวอื่นแล้วไม่ได้ผล
Penicillin (เพนิซิลลิน) คือยาปฏิชีวนะที่ใช้รักษาการติดเชื้อจากแบคทีเรียอย่างแพร่หลาย อีกทั้งยังเป็นยาปฏิชีวนะที่ถูกนำมาใช้ทางการแพทย์ตั้งแต่แรกเริ่มมาจนถึงปัจจุบัน เดิมทียานี้ได้มาจากเชื้อราเพนิซิลเลียม (Penicillium) นับแต่นั้นก็มียา Penicillin ตัวอื่นพัฒนาขึ้นมา เช่น Penicillin G (เพนิซิลลิน จี) หรือ Penicillin V (เพนิซิลลิน วี) ส่วนยาปฏิชีวนะอื่นที่มีส่วนผสมของ Penicillin ได้แก่ อะม็อกซี่ซิลลิน (Amoxicillin) แอมพิซิลลิน (Ampicillin)
อะม็อกซี่ซิลลิน จะใช้ในการรักษาโรคที่มีการติดเชื้อจากแบคทีเรียเท่านั้น และจะไม่มีผลช่วยในการรักษาการติดเชื้อที่มาจากไวรัส ซึ่งยาชนิดนี้จะกำจัดแบคทีเรียด้วยการยับยั้งการก่อตัวของผนังเซลล์แบคทีเรียนั้น ๆ อะม็อกซี่ซิลลิน เป็นยาที่นิยมใช้อย่างแพร่หลาย มักมีการเข้าใจผิดจากผู้ป่วยเวลาเป็นไข้หวัดแล้วจะขอยานี้เพื่อแก้เจ็บคอ แต่ไข้หวัดมีสาเหตุจากเชื้อไวรัส ซึ่งอะม็อกซี่ซิลลินฆ่าเชื้อไวรัสไม่ได้
ยี่ห้อแรกที่จะแนะนำ คือ ยาเกร็กคู (Grakcu Capsule)
เป็นยาแผนโบราณที่นำสมุนไพรจีนมาพัฒนาโดยใช้เครืองมืออันทันสมัยและ เป็นการแพทย์ทางเลือกโดยใช้สมุนไพรจีน ซึ่งเป็นสารสกัดจากธรรมชาติ
บทความนี้ จะมาเล่าประสบการณ์หน้าร้านขายยา เกี่ยวกับผลิตภัณฑ์ที่ช่วยให้ท่านชายมีสุขภาพดี และยังคงมีจำหน่ายเป็นระยะเวลายาวนาน ว่าแต่ละตัวเหมาะกับ ใครยังไง และการเห็นผลลัพธ์ที่แตกต่างกันเป็นแบบไหน และมาดูกันว่าราคาขายเท่าไหร่จะมีกำลังซื้อกินกันรึป่าว (แต่สำหรับผมแล้ว ผู้ชายอย่างเรา เรื่องอื่นก็พอยอมได้แต่เรื่องนี้ ให้ตายเถอะ..ถึงไหนถึงกัน..คุณว่าจริงมั้ย!!)
ไอบูโพรเฟน (Ibuprofen) เป็นยาในกลุ่มต้านอาการอักเสบที่ไม่ใช่สเตียรอยด์ (Nonsteroidal Anti-Inflammatory Drugs: NSAIDs) มีสรรพคุณลดไข้ ลดอาการอักเสบ ลดปวดในระดับเล็กน้อยถึงปานกลาง สามารถใช้ลดไข้ แก้ปวดประจำเดือน ปวดไมเกรน หรือบรรเทาอาการปวดจากข้ออักเสบ และอาการปวดเมื่อยเนื้อตัวจากการออกกำลังกายได้ เพราะยาไอบูโพรเฟนจะไปยับยั้งการสร้างสารพรอสตาแกลนดิน (prostaglandins) ที่ทำให้เกิดอาการปวดและอักเสบ ทั้งนี้ปริมาณที่แนะนำคือ 400 มิลลิกรัมต่อครั้ง และไม่ควรเกิน 2,400 มิลลิกรัมต่อวัน
Naproxen (นาพรอกเซน) คือ ยากลุ่มเอ็นเสด (Non-Steroidal Anti-Inflammatory: NSAIDs) มีกลไกการออกฤทธิ์ในการลดฮอร์โมนที่เป็นสาเหตุของการอักเสบและอาการเจ็บปวดในร่างกาย โดยยานาพรอกเซนจะนำมาใช้ในการรักษาอาการเจ็บปวด บวม และอักเสบที่มาจากสาเหตุต่าง ๆ
